Jakie zegarki były w filmie Oppenheimer? Sprawdź i poznaj nasze propozycje odpowiedników z artykułu

Ten biograficzny film przedstawia historię, ukazaną z perspektywy bohatera, który jest motorem napędowym ważnych i wielkich wydarzeń, zmagając się przy tym z potężnymi emocjami i presją wynikającą z charakteru pracy szefa projektu Manhattan. Film prezentuje kilka etapów jego życia - drogę do objęcia stanowiska oraz budowy i testu bomby, późniejszy osąd bohatera, skomplikowaną relację z jednym z wojskowych-biznesmenów.

Każdy z wątków prezentowany jest bardzo dokładnie, ponieważ w licznych dialogach między bohaterami pojawia się wiele wiadomości i opisów wydarzeń. Cillian Murphy, odtwarzający postać J. Roberta, jest w centrum wszystkich zdarzeń, ponieważ według opisów znajomych i współpracowników, Oppenheimer nie zarządzał zza biurka, a był szefem obecnym w każdej operacji.

Scenariusz filmu został oparty o nagrodzoną Pulitzerem książkę - Oppenheimer triumf i tragedia ojca bomby atomowej, napisaną przez duet Kai Bird i Martin J. Sherwin.

To monumentalne i niezwykle szczegółowe opracowanie powstawało na przestrzeni kilkudziesięciu lat - Sherwin, jeszcze sam, rozpoczął pracę w 1979 roku. Autor stracił wsparcie wydawnictwa, a ostatecznie książka ukazała się dopiero w 2005 roku. Do jej ukończenia przyczynił się Kai Bird, który dołączył do prac w 1999 roku.

Realizacja filmu o tak obszernym scenariuszu wymaga po pierwsze dużego budżetu, a po drugie odpowiedniego metrażu.

Oba warunki zostały spełnione - budżet przyznany przez studio filmowe to 200 milionów dolarów amerykańskich (po 100 milionów na produkcję i marketing), a ostateczna wersja filmu trwa aż 3 godziny.

Premiera filmu poprzedzona była ogromną kampanią marketingową, w której dużą rolę odegrały media społecznościowe i memy. Ponieważ premiera została zaplanowana ten sam weekend co premiera filmu Barbie, powstał internetowy viral pod hasłem BarbenhHeimer.

Aktorzy zaangażowani do obu filmów podchwycili motyw BarbenHeimera. Margot Robbie grająca Barbie sfotografowała się z biletami na Oppenheimera i wrzuciła fotkę do sieci, a chwilę później podobne zdjęcie dodali Cillian Murphy oraz Christopher Nolan. Nawet Tom Cruise w swoim tweecie zapowiedział, że w weekend otwarcia idzie obejrzeć oba filmy.

Intensywny marketing opłacił się - do kin przybyły tłumy, żeby obejrzeć jeden lub oba filmy. Oppenheimer, żeby wytwórnia mogła liczyć na zwrot poniesionych wydatków, musiał zarobić 50 milionów dolarów w pierwszy weekend wyświetlania na rynku amerykańskim. Kwotę tę udało się przekroczyć - w USA film zarobił 80 milionów, a następne 100 wpłynęło z pozostałych rynków.

To duże zaskoczenie, zwłaszcza w kontekście premiery Barbie i Mission Impossible 7. Oppenheimer to film historyczny o kategorii wiekowej R, wymagającej zgody opiekunów na to, żeby nastolatkowie poniżej 17 roku życia kupili bilety. Tematyka filmu i kategoria wiekowa zadawały się nie poprawiać szans na zwrot kosztów filmu!

Christopher Nolan dobrze wspominał współpracę z marką Hamilton, dlatego ponownie zwrócił się do niej o pomoc w przygotowaniu rekwizytów.

Ponieważ Oppenheimer to film historyczny, to reżyser chciał, by wszystkie widoczne w filmie przedmioty były zgodne z tym, co mogli kupić i używać ludzie żyjący w tym samym czasie co J. Robert Oppenheimer.

Wodoszczelność była pojęciem nowym i mało znanym. Oczywiście Rolex już oferował swoje wodoszczelne koperty z zakręcanymi koronkami, a Omega produkowała zegarek Marine stworzony dla pionierów nurkowania, jednak te modele stanowiły jedynie promil możliwych do kupienia wyrobów.

Firma EKB, która później przerodziła się w Atlantic - była jednym z producentów, w ofercie którego dostępnych było wiele wariantów wodoszczelnego zegarka. Firma ze szwajcarskiego Bettlach sprzedawała je od 1932 roku.

Mężczyźni chętnie wybierali modele w prostokątnych, beczkowatych i kwadratowych kopertach. W Stanach Zjednoczonych popularne były między innymi zegarki Bulova o delikatnie wygiętej obudowie w kształcie tonneau.

Ci, którzy odbyli służbę wojskową, korzystali z wyrobów zbliżonych wyglądem do tych przydziałowych - w okrągłej lub poduszkowej kopercie, z prostymi tarczami o dużych indeksach godzinowych, często wykończonych radioaktywnym radem, z komplikacją małej sekundy. Zegarki wojskowe, chociaż utylitarne i proste, były wyposażone w niezawodne mechanizmy i dodatkowo zabezpieczone przed wodą, co czyniło je bardziej praktycznymi.

W kwestii komplikacji mechanizmów, to były one niezwykle rzadkie. Spotkać można było zegarki ze stoperem i datownikiem.Oferowano modele z sekundnikami na subtarczach.

Centralnie prezentowany sekundnik dopiero zyskiwał popularność, ponieważ profesjonaliści tacy jak lekarze i naukowcy, oczekiwali możliwości szybkiego i łatwego odczytania aktualnego czasu z dokładnością co do sekundy.

Bransolety kojarzone były ówcześnie z zegarkami damskimi, które były dla pań dodatkową biżuterią. Panowie wybierali paski skórzane.

Ponieważ wiele kopert nie miało uszu takich do jakich jesteśmy dziś przyzwyczajeni, a jedynie zamkniętą na stałe pętlę paski były zaszywane lub nitowane po przełożeniu przez ten element koperty. Do ich zapinania służyły klasyczne sprzączki.

Główny bohater - J. Robert Oppenheimer - w którego brawurowo wciela się Cillian Murphy używa w filmie aż trzech zegarków. Nie nosi ich jednak jednocześnie - tak jak Ken w filmie Barbie, o czym pisaliśmy w poprzednim artykule. Wykorzystanie trzech różnych czasomierzy wiąże się z tym, że historia rozgrywa się na przestrzeni około czterdziestu lat.

Widoczne w filmie zegarki nie zostały przygotowane specjalnie na jego potrzeby, jak miało to miejsce przy filmie Interstellar i Tenet, ani nie były to reedycje, jak w przypadku filmu o archeologu-awanturniku Indiana Jones i artefakt przeznaczenia. Zegarki wykorzystane w filmie Oppenheimer to historyczne modele, które zostały wypożyczone ekipie filmowej z archiwum marki Hamilton.

Drugi wyrób to model Lexington, pochodzący z krotkiej serii zegarków przygotowanych w latach czterdziestych ubiegłego roku. To okrągły model z prostą czarną tarczą, srebrnymi wskazówkami, małym sekundnikiem w miejscu indeksu godziny szóstej oraz skalą minutową w formie torów. Cyfry duże lecz smukłe, a ich liternictwo jest charakterystyczne dla epoki.

Uszy koperty mają szeroki rozstaw jak na zegarek vintage, są proste i mogą przypominać literę H. Duża koronka jest minimalistyczna i ciasno przylega do koperty. Zegarek wyposażono w szary pasek ze skóry, który delikatnie lecz wyraźnie różni się od koloru cyferblatu.

Portretowana przez Emily Blunt żona bohatera - Kitty Oppenheimer - korzysta z zegarka Hamilton A-2 z 1947 roku. To prostokątny zegarek na sztywnej stalowej bransolecie, z daleka prezentujący się niczym drogocenny wyrób najlepszych jubilerów.

Matt Damon wcielił się w rolę przedstawiciela Armi Stanów Zjednoczonych. Generał Leslie Groves w filmie używa dwóch zegarków. Pierwszy to Piping Rock z lat dwudziestych, wyróżniający się beczułkowatą, ażurową kopertą chroniącą okrągłą tarczę. Drugi, czyli Military Ordonance z lat czterdziestych, to typowy zegarek militarny - z czarną tarczą, radowymi cyframi i dużymi wskazówkami.

Iron Annie to niemiecka marka, której wyroby inspirowane są przeszłością i lotnictwem spod znaku Junkers. Zegarki Iron Annie swój przydomek zawdzięczają samolotom Junkers Ju 52/3m.

Model Amazonas IA-5934-5 to kwarcowy zegarek o surowej wojskowej stylistyce - prosta tarcza została oznaczona dużymi cyframi arabskimi, a minuty znaczą tory kolejowe. Czas wskazują strzałki o kształcie strzykawek. Srebrna powierzchnia tarczy zdaje się być pokryta delikatną patyną, co powoduje, że całość wygląda jak zegarek sprzed 80 lat. Pole małego sekundnika przesunięto nad godzinę 7, a dyskretny datownik ku godzinie 2. Koronka przy godzinie czwartej zapewnia wygodę podczas całodziennego noszenia zegarka.

Szwajcarska marka Aerowatch to niezależny producent prowadzony przez rodzinę Bolzli. Marka przygotowuje pięknie wykończone modele, inspirowane klasycznymi wzorami zegarków z przeszłości.

Renaissance Aviateur ma tarczę, która z powodzeniem mogłaby zostać przygotowana w latach czterdziestych ubiegłego wieku. Duże wskazówki w fasonie lancy, wypełnione substancją świecącą w kolorze Old Radium, poruszają się ponad czarną tarczą, na której zaznaczono indeksy i cyfry przy pomocy tej samej odmiany substancji luminescencyjnej. W pole małego sekundnika przy godzinie szóstej został doskonale wpasowany duży datownik. Dwie duże cyfry zapisano białą czcionką na czarnym tle, co sprawia, że datę można sprawdzić szybko i z łatwością.

Gładki skórzany pasek ma jedynie dwa niewielkie przeszycia tuż przy uszach koperty. Wyróżnia się on tym, że jest zintegrowany z kopertą - skóra wypełnia całą przestrzeń między uszami.

Na beżowej tarczy nałożono powiększone indeksy w formie cyfr arabskich. Powstały one przy wykorzystaniu substancji Super-LumiNova w kolorze Old Radium - na taki kolor zabarwia się z czasem radioaktywna farba radowa, która była używana w zegarkach produkowanych w okresie II Wojny Światowej.

Duże wskazówki o kształcie mieczy również wypełniono tą substancją, a ich kontury wykończono na czarno, czyniąc strzałki doskonale widoczne ponad jasną tarczą. U dołu znalazł się mały sekundnik oraz napis Mechanical wskazujący na rodzaj wykorzystanego mechanizmu.

Zegarek Atlantic Worldmaster Original Heritage to kolejny niezwykle ciekawy model szwajcarskiej marki Atlantic.

Jego tarcza jest zielona, jednak z daleka może wyglądać jak czarna. W ten sposób producent nawiązał do niektórych zegarków vintage, których czarne tarcze w procesie starzenia zmieniają się w ciemnozielone.

Wskazówki w kształcie ołówków wykończono białą substancją świecącą. Indeksy, skale i linie na tarczy zdają się być pokryte delikatną patyną. U góry tarczy znalazło się historyczne logo marki, zaś u dołu pole małego sekundnika z informacją o tym, jaki mechanizm pracuje we wnętrzu zegarka.

Szwajcarska marka Aviator związana jest z lotnictwem nie tylko za sprawą nazwy. Siedziba jej biura projektowego mieści się na terenie lotniska, dzięki czemu projektanci mają każdego dnia wgląd w to, jak lotnictwo wygląda naprawdę.

Zegarek Aviator męski, model Douglas Dakota to zegarek w stylistyce vintage, dla mężczyzn preferujących większe tarcze. Jego ciemnoszara koperta ma 45 milimetrów średnicy. Na szczęście jej grubość to zaledwia 12 milimetrów, dzięki czemu jest wygodna na nadgarstku i nie przeszkadza. Uwagę zwraca duża diamentowa koronka, charakterystyczna dla historycznych egzemplarzy zegarków dla pilotów. Aviator Douglas Dakota jest wodoszczelny do 100 metrów, co pozwala używać go podczas uprawiania sportów wodnych.

Bauhaus zegarek Automatic Classic to propozycja od niemieckiej marki, która podąża za ideami szkoły Bauhaus - uczelni artystyczno-rzemieślniczej w niemieckim Weimarze.

Model Automatic Classic ma szarą, minimalistyczną tarczę. Kolejne minuty na skali symbolizują kreseczki lub kropeczki. Przy indeksach godzinowych znalazły się proste cyfry arabskie. Także wskazówki są oszczędne - mają kształt pałeczek. Nie wykorzystano na nich substancji świecącej, a w rozróżnianiu ich pomagają zróżnicowana długość i grubość każdej ze strzałek. Okienko datownika znalazło się przy godzinie 3, jednak nie zasłoniło ono ani cyfry ani kreseczki symbolizujących godzinę. U góry widoczne jest logo, niżej napis automatic. Na samym dole zapisana została informacja o niemieckim rodowodzie zegarka.