Historia zegarków Seiko Alpinist

Czterdzieści sześć lat po rozpoczęciu produkcji zegarków naręcznych nastąpił kolejny przełom. Zaprezentowano Japończykom zegarek stworzony od początku do końca z myślą o sporcie. Na jego tarczy znalazły się logo Seiko Laurel u góry, będące nawiązaniem do wyrobu z 1913 roku, a także stylizowany napis Alpinist u dołu. W kolejnych dekadach nazwa była używana wielokrotnie, tworząc rodzinę zegarków Seiko Alpinist dedykowaną dla entuzjastów gór i spędzania czasu na łonie natury.

Dostępny w sprzedaży od 1961 roku wyrób oferowany był z czarną lub kremową tarczą o niezwykle prostym, a jednocześnie łatwym do zidentyfikowanie układzie. Tym, co w pierwszej chwili rzucało się w oczy były powiększone indeksy godzin 12, 3, 6 i 9, o trójkątnym kształcie. Te stylizowane jako wierzchołki gór, smukłe trójkąty skierowano do centrum tarczy, a ich wnętrze wypełniała luminescencyjna farba. Ten symbolizujący godzinę dwunastą podzielony był w inny sposób niż pozostałe - w jego wnętrzu wyodrębniony był romb, co pozwalało łatwo odczytać godzinę pod każdym kątem, także po zmroku. Pozostałe indeksy godzinowe miały kształt prostokątów. Z czterema “szczytami” były połączone za pomocą skali minutowej, tworzącej okrąg bliżej środka tarczy. Wskazówkom godzinowej i minutowej nadano kształt dauphine, często spotykany w projektach Seiko. Także i na nich użyto świecącej w ciemnościach farby. Prosty sekundnik nie otrzymał takiej aplikacji. Sercem zegarka był mechanizm z ręcznym naciągiem, pozbawiony funkcji datownika. Było to podyktowane dbałością o trwałość werku, narażonego na wstrząsy podczas wspinaczki.

Seiko Laurel Alpinist okazał się strzałem w dziesiątkę i zdobył ogromną popularność. Dzięki wyglądowi bliższemu klasycznym zegarkom i zwiększonej odporności były to modele prawdziwie uniwersalne. Japończycy mogli nosić je z powodzeniem w pracy, jak i podczas przemierzania górskich szlaków.

Oczywiście z czasem pojawiły się także inne warianty kolorystyczne, prezentowane podobno rok po roku.Ten model również miał stalową kopertę o średnicy 35mm, długości 44 i grubości około 10 milimetrów. Dekiel otrzymał grawerunek z wizerunkiem górskich szczytów oraz podstawowymi informacjami o materiale wykorzystanym do produkcji koperty czy fakcie odporności na wodę. Prawdopodobnie zmiana przynależności modelu Alpinist - z serii noszącej nazwę Laurel i odnoszącej się do pierwszego japońskiego zegarka naręcznego - do serii Champion była podyktowana chęcią zwiększenia popularności tej drugiej. Kolekcja Champion zadebiutowała kilka lat wcześniej, w 1960 roku, i miała być szerzej dostępna, dzięki zachowaniu niższych cen oferowanych w niej modeli.

Trzy wcześniejsze generacje Alpinist Seiko miały cechy zegarków sportowych, a jednocześnie zachowywały ponadczasową stylistykę. Kolejna odsłona zmieniła tę sytuację diametralnie. W 1995 roku projektant Shigeo Sakai znalazł inspirację do stworzenia nowego modelu, przyglądając się historycznym produktom. Z oryginału zaczerpnął nazwę i outdoorowy charakter, jednak zaproponował zupełnie nową, znacznie bardziej zorientowaną na funkcje, stylistykę. Tak powstał model nazywany Red Alpinist, co jest odniesieniem do czerwonego napisu Alpinist u dołu tarczy.

Nowości było jednak więcej. Po raz pierwszy Seiko Alpinist otrzymał mechanizm z automatycznym naciągiem sprężyny i funkcją datownika wskazującą aktualny dzień miesiąca. Werk 4S15 w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku był dla Seiko jednym z produktów wyższej klasy. Od popularnej wtedy rodziny 7Sxx odróżniały go podwyższona częstotliwość pracy - 4 Hz, a także obecność funkcji stop-sekundy. Ówcześnie, większość mechanizmów japońskiej firmy działała z częstotliwością 3 Hz, a ich sekundnik nie zatrzymywał się po odciągnięciu koronki. Następcą rodziny 4S były kalibry 6R, które produkowane są współcześnie w wielu różnych wariantach. Kolejną, było wykorzystanie szkła Sapphlex, czyli mineralnego szkiełka z szafirową powłoką na wierzchu, mającą zminimalizować zjawisko powstawania rys na tafli. Na szkło naklejona była także lupka ułatwiająca odczytanie wskazania daty. Wodoszczelność została znacznie podniesiona i określono ją na poziomie 200 metrów. Jest to wynikiem ponadprzeciętnym, nawet dziś.

Ciekawy był koncept stylistyki modelu SCVF009 czyli zielonej wersji Red Alpinista. Shigei Sakai chciał, by jego projekt odzwierciedlał naturę i różne hobby uprawiane przez gentlemanów, takie jak wędrówka, łowienie czy polowanie. Zieleń, którą wybrał nie była żadnym wcześniej spotykanym w zegarkach odcieniem, celowo unikał szmaragdowej, oliwkowej, czy pistacjowej barwy. Ta wybrana do nowego modelu określana jest jako zieleń migdałowa. W założeniu miała idealnie komponować się ze złotym odcieniem elementów wskazań i brązem skórzanego paska. Te trzy modele okazały się doskonale spełniać oczekiwania Klientów, co przełożyło się na sprzedaż większą niż ówczesne możliwości produkcyjne. Zegarek był dostępny na rynku japońskim, w ramach serii Prospex oraz na niektórych południowo wschodnich rynkach azjatyckich, jednak tam nie występowała nazwa Alpinist.

Koperty o średnicy 39 milimetrów i bransolety powstały z lekkiego tytanu. Lekkość materiału i nieprzesadzony rozmiar owocowały wygodnym zegarkiem, nie przeszkadzającym pod ściągaczem kurtki lub rękawiczką. Szafirowe szkło zapewniało doskonałą czytelność w każdych warunkach. Wewnątrz obudowy znajdował się pierścień kompasu analogiczny do tego z Red Alpinista. Tarcza miała cztery warianty kolorystyczne - czarny ze srebrnymi indeksami i wskazówkami SBCJ019, biały ze złotymi SBCJ031, o całej powierzchni pokrytej substancją świecącą SBCJ021 oraz limitowaną wersję SBCJ023 w lazurowym odcieniu.

Pracujący w koncernie Seiko od 1981 roku Yasuhiro Kuzuya sięgnął do projektu Red Alpinista i przygotował następną generację. W 2006 roku odbyła się premiera modeli o referencjach rozpoczynających się literami SARB, które wśród kolekcjonerów i pasjonatów japońskich zegarków cieszą się wyjątkową estymą. Były one produkowane przez dłuższy czas, jednak w zdecydowanie mniejszych ilościach niż na przykład najpopularniejszy model Seiko - SKX007. W związku z tym, dostępność Alpinistów SARB na różnych rynkach była mniejsza lub niemal zerowa. Dla miłośników to dodatkowy atut, sprawiający, że jeszcze bardziej chcą mieć dany egzemplarz w swojej kolekcji.

Z tarczy usunął napis Alpinist i na nowo zaprojektował wskazówki “katedralne”, nadając im smuklejszy kształt. Przygotował także drugi, znacznie prostszy wariant wskazówek, które wykorzystał w połączeniu z czarną tarczą. Trójkątne indeksy godzinowe na czarnej płaszczyźnie zostały wysmuklone. W tej odmianie zmieniona została również pozycja okienka datownika - z trzeciej na czwartą godzinę. Delikatnemu liftingowi poddał także czcionkę wykorzystaną do zapisania numerów godzin na beżowej i zielonej tarczy. W każdej opcji kolorystycznej, z tarczy dało się odczytać informacje o zastosowaniu automatycznego mechanizmu z systemem antywstrząsowym i 23 kamieniami oraz wartość wodoszczelności.

W każdej historii opowiadanej o marce z Kraju Kwitnącej Wiśni prędzej czy później musi pojawić się wzmianka o SKX0xx. To prawdopodobnie najlepiej rozpoznawalny model od Seiko, który został sprzedany w milionach egzemplarzy i który pokochali “moderzy”. Co ciekawe, największym “moderem” jest samo Seiko, które przez lata przygotowało dziesiątki specjalnych wersji. Wśród nich była także wariacja na temat Alpinista.

Na zewnętrznej krawędzi bezela opisana była skala minutową, pozwalająca obserwować czas zanurzenia, a na wewnętrzną krawędź naniesiono skalę kompasu. Oczywiście, pierścień znalazł się wokół szkła, a nie we wnętrzu zegarka, w związku z czym zegarek miał tylko jedną koronkę - przy godzinie czwartej. Dekiel zdobiony był grawerunkiem gór, a nie Wielką Falą w Kanagawie, jak ma to miejsce w produktach skierowanych do osób nurkujących. Prosta tarcza rodem z divera była otoczona flanszą z zapisanym kodem sygnałów wzrokowych ziemia-powietrze, przeznaczonym do stosowania przez rozbitków i osoby potrzebujące pomocy z powietrza. Zastosowane wskazówki miały kształt mieczy i wypełnione były substancją LumiBrite.

Dwa lata później do sprzedaży w autoryzowanych butikach Seiko oraz w sklepie internetowym popularnego portalu o zegarkach trafił Niebieski Alpinist. Wcześniej ten kolor nie był nigdy oferowany w modelach z wewnętrznym pierścieniem, a na który czekali Klienci. Edycja limitowana SPB089 powstała w liczbie 1959 egzemplarzy, co stanowiło nawiązanie do roku powstania pierwszego modelu. Koperta ponownie została powiększona, tym razem jej średnica to 39,5 milimetra. Jednocześnie była to, jak do tej pory, ostatnia koperta z deklem ozdobionym wizerunkiem górskich szczytów. We wnętrzu pracował ten sam mechanizm co w oferowanych wcześniej modelach SARB. Seria niespełna dwóch tysięcy egzemplarzy rozeszła się błyskawicznie, a wielu chętnym nie udało się kupić egzemplarza dla siebie. Nie musieli oni długo czekać na możliwość nabycia najnowszej generacji Alpinista.

W najnowszej odsłonie dekiel otrzymał przeszklenie pozwalające oglądać pracę mechanizmu 6R35. Ten od stosowanej wcześniej wersji różni zwiększoną o 20 godzin rezerwą chodu oraz dodatkowym kamieniem łożyskującym. Z czasem linia została powiększona o dwa kolejne modele. Referencja SPB209J1 łączy stalową kopertę z brązową tarczą o złotych wskazówkach i indeksach, a SPB210J1 zestawia pozłacaną kopertę z zieloną tarczą, ze złotymi indeksami i wskazówkami.

By lepiej oddać charakter oryginału, SJE085J1 ma średnicę 36,6 milimetra. W odróżnieniu od pierwowzoru, z wierzchu zamyka go szafirowe szkło. Na deklu zawarto najważniejsze informacje dotyczące wyrobu. Nie znalazł się na nim wizerunek góry, który zadebiutował dopiero w modelach Champion Alpinist 850. Limitowany wyrób dostarczano na skórzanym pasku typu Bund. Za jego serce posłużył kaliber 6L35, jeden z najrzadziej stosowanych współczesnych mechanizmów z warsztatu Seiko. To mechanizm hi-beat typu slim, stworzony do mniejszych, a przede wszystkich cieńszych zegarków. Debiutował w limitowanym modelu Presage z 2018 roku. Stosowany jest też w zegarkach Credor - małoseryjnej, najbardziej luksusowej marce w portfolio koncernu Seiko. Charakteryzuje go praca z częstotliwością 4 Hz i około 45 godzinna rezerwa naciągu.

Koperty tych zegarków mają średnicę 38 i grubość 12,9 milimetrów i są wodoszczelne do 200 metrów. Producent przewidział do nich bransoletkę lub skórzany pasek z zapięciem bransoletowym. Ten fason zegarka został wykorzystany również w rocznicowym modelu Seiko Prospex Alpinist Ginza 140th Anniversary Limited Edition oraz niesamowitym butikowym Seiko Prospex Mystic Forest Alpinist SPB289J1. Tarcza pierwszego zainspirowana jest brukiem dzielnicy Ginza, z którą Seiko jest ściśle związane. Drugi z kolei czerpie inspirację z tajemniczych japońskich lasów.

Współcześni yamaotoko mogą bez wahania polegać na produkowanych aktualnie modelach, niezależnie od tego czy wybiorą wersję z pierścieniem kompasu czy bez.